Voordat we om half 8 begonnen met onze 3e bijeenkomst van de themagroep straatfotografie, heb ik onder het genot van een kopje koffie nog eerst even de straatsfeer van de mooie Koepoortstraat opgesnoven. Wat een geweldig sfeervol plekje, er is altijd wel wat te zien of te beleven.
Voor deze bijeenkomst hadden we als opdracht meegekregen om 1 sfeerfoto en 1 foto al lopende, met een langere sluitertijd te maken, naar een voorbeeld van ons professioneel en deskundig lid Marion.
Een paar leden waren verhinderd maar hadden wel hun foto’s naar Arno gestuurd zodat we ze toch konden bespreken. Totaal zo’n 50 foto’s.
Nu zou je denken dat met dezelfde opdracht ook eenzelfde soort foto’s voorbij zou komen, maar niets was minder waar. Wel kwamen spiegelende oppervlakken en zwart-wit uitvoeringen regelmatig voorbij, maar door de verschillende manier van bewerken, de toegepaste technieken bij de langesluitertijdfoto en de eigen interpretatie van een sfeerfoto, waren de foto’s zo ontzettend divers.
Velen bleken het moeilijk te vinden om mensen in het gezicht te fotograferen en zochten een veilige manier door mensen van veraf, op de rug of een bekend iemand vast te leggen.
Oefening baart kunst en om de aanwijzingen van deze bijeenkomst te kunnen toepassen is de opdracht voor de volgende keer nogmaals:
– Een foto met langere sluitertijd, waarbij jezelf ook beweegt. Extra aandacht verdient daarbij meer beweging zoals bv. de foto van de fietser met kind van Marion laat zien. Dus minder voorzichtig en met meer lef.
– Een sfeerfoto waarbij je elementen in je foto meeneemt die sfeerbepalend zijn. Je kunt hierbij denken aan een markt, een haven, een boulevard… De foto moet het verhaal vertellen en door de ander eruit gehaald kunnen worden. Het feit dat er iets op de foto gebeurt, eventueel met humor of door gebruik van tegenstellingen etc., kan daarbij het verschil maken. Dan blijft het niet bij een registratie. En ook hier mogen we veel meer lef tonen!
